Aktualności z Archidiecezji Katowickiej
02-12-2024
W dniu wspomnienia męczennika abp Galbas zachęca do rozwoju kultu w parafiach.
Po ks. Janie Masze zostały trzy relikwie: różaniec, list oraz chusteczka ze śladami krwi. Z ostatniej relikwii, zgodnie z wolą abp. Adriana Galbasa, zostały wydzielone mniejsze części. Relikwiarze zostaną przekazane do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego, rodziny błogosławionego, a także do kaplicy Kurii Metropolitalnej w Katowicach. Duszpasterze, którzy w swoich parafiach będą chcieli zorganizować spotkanie modlitewne wokół postaci błogosławionego męczennika, będą mogli wypożyczyć relikwiarz na określony czas. – Bardzo serdecznie zachęcam, aby w Roku Jubileuszowym rozwijać w naszych wspólnotach parafialnych kult bł. Ks. Jana Franciszka Machy – napisał abp Galbas w liście skierowanym do duchownych archidiecezji katowickiej. Kult błogosławionego rozwija się m.in. w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. W kaplicy Najświętszego Sakramentu umieszony jest obraz, a pod nim wspomniane relikwie. Tuż obok znajduje się skrzynka, do której można złożyć modlitewne intencje. Proboszcz parafii Chrystusa Króla, ks. Łukasz Gaweł, podkreśla, że codziennie składane są do niej prośby o modlitwę. Obok intencji dotyczących zdrowia znajdują się też prośby o łaskę chrztu dla wnucząt czy o nawrócenie kogoś bliskiego. Czasami można znaleźć karteczki z intencjami w języku angielskim i włoskim. W każdy pierwszy czwartek miesiąca sprawowana jest Msza św. za wstawiennictwem błogosławionego. Jedynie część intencji, ze względu na ich dużą liczbę, odczytywana jest przed liturgią. Postulator procesu beatyfikacyjnego, ks. Damian Bednarski potwierdza, że bł. ks. Jan Macha znany jest nie tylko w Polsce. Świadczą o tym liczne prośby o relikwie. – Takie prośby docierają z Polski, ale i często z Ameryki Południowej, z Ameryki Północnej i z Dalekiego Wschodu – zaznacza. Dodaje też, że relikwie zostały złożone w Bazylice św. Bartłomieja w Rzymie na Wyspie Tyberyjskiej. Warto przypomnieć, że w archidiecezji katowickiej istnieją także inne miejsca związane z kultem i pamięcią o męczenniku. W Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym powstała Izba Pamięci Ks. Jana Machy. Zgromadzono w niej osobiste przedmioty takie jak biret, klęcznik, pas klerycki czy pozostawione przez niego maszynopisy. Z kolei na cmentarzu parafii Świętej Marii Magdaleny w Chorzowie Starym, już w latach 50. XX wieku, powstał symboliczny grób ks. Jana Machy. Zakrwawioną chusteczkę, z której wydzielono mniejsze cząstki znalazła rodzina w kieszeni spodni męczennika zwróconych po egzekucji. Zgodnie z zamysłem oprawców, po życiu kapłana miał nie zostać żaden ślad, dlatego też podjęto decyzję o niewydawaniu ciała męczennika. Więcej o postaci bł. ks. Jana Machy: janmacha.gosc.pl
01-12-2024
Biskup pomocniczy archidiecezji katowickiej przewodniczył tradycyjnej Mszy św. barbórkowej w intencji górników i ich rodzin w parafii Matki Bożej Różańcowej w Jastrzębiu Zdroju-Moszczenicy.
Biskup pomocniczy archidiecezji katowickiej przewodniczył tradycyjnej Mszy św. barbórkowej w intencji górników i ich rodzin w parafii Matki Bożej Różańcowej w Jastrzębiu Zdroju-Moszczenicy. W homilii zauważył, że każdy człowiek tęskni za sprawiedliwością. – Pragnienie sprawiedliwości jest wpisane w naszą ludzką naturę. Gdzieś zatem w naszych sercach jest ona zapisana. Jeśli mamy o niej rozmawiać, to już jest trudniej. Łatwiej nam o nią się modlić, co zresztą robimy, również podczas tej Eucharystii – mówił. Kaznodzieja podkreślił, że Msze św. w intencji górników są w sposób szczególny związane z wołaniem o sprawiedliwość. – Cała górnicza, grudniowa tradycja jest związana z modlitwą o sprawiedliwość, również z powodu tragicznych doświadczeń, które miały miejsce w historii naszego narodu i naszej Śląskiej Ziemi. Sprawiedliwości nie da się zabić, twierdzi Słowo Boże w Księdze Mądrości. I myślę, że tutaj, w Jastrzębiu Zdroju, pracujący i tu mieszkający górnicy zawsze w to wierzyli i nigdy nie pogodzili się z tym, że sprawiedliwość miałaby umrzeć – zaznaczył. Bp Olszowski zauważył, że rozpoczynający się Adwent to czas przygotowania na Święta Bożego Narodzenia, ale również na powtórne przyjście Chrystusa. Przypomniał, że życie chrześcijańskie nie jest biernym oczekiwaniem, ale pielgrzymką pełną nadziei. Przestrzegał też przed ociężałością serca „wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych”. - Trzeba nam widzieć i patrzeć dalej niż doczesność – mówił. W swojej homilii odniósł się do bulli Spes non confundit, w której papież Franciszek ogłosił Rok Święty. Zachęcił do postawy ufności i odczytywania znaków czasu. – Aby pielgrzymować do celu trzeba odczytać znaki, drogowskazy. Nasze czuwanie, jak poucza Jezus, ma polegać na właściwym odczytywaniu znaków czasów. One wydają się dramatyczne. (…) Owszem, brzmią strasznie. Przez wieki stanowiły impuls do nawrócenia dla wielu. Dzisiaj coraz mniej ludzi wierzy, że w każdym trudnym położeniu warto szukać oparcia w Bogu. Doświadczamy trudnych wydarzeń, tragedii zarówno w wymiarze światowym jak i osobistym. I zamiast iść z tym do Jezusa, odchodzimy od Niego, obrażamy się na Boga – mówił. Przywołał działania podejmowane przez emerytowanych górników, którzy z datków pochodzących ze skarbony ustawionej w parafii, pomagali powodzianom w remoncie mieszkania. Cytował słowa jednego z nich: „To spory wysiłek, ale wszyscy zamiast narzekać, podchodzili do sprawy na wesoło. Wiecie co człowieka odmładza? Praca, uśmiech na twarzy i bycie dobrym dla innych ludzi. Z pomagania jest prawdziwa radość!” – I właśnie taka postawa rodzi nadzieję – spuentował bp Olszowski. xrb / Katowice
30-11-2024
Uczestnicy wysłuchali konferencji ks. Łukasza Płaszewskiego oraz uczestniczyli w modlitwie uwielbienia i Eucharystii pod przewodnictwem bp. Adama Wodarczyka. 
30-11-2024
Z przykrością zawiadamiamy, że w wieku 58 lat zmarł śp. ks. Leszek Kozik (rocznik święceń 1993), proboszcz parafii Świętego Mikołaja w Łące (dekanat Pszczyna).
Z przykrością zawiadamiamy, że w wieku 58 lat zmarł śp. ks. Leszek Kozik (rocznik święceń 1993), proboszcz parafii Świętego Mikołaja w Łące (dekanat Pszczyna).
24-11-2024
Abp Galbas przewodniczył sumie odpustowej w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach.
– Czasem żądza oczu, żądza ciała i pycha atakują razem, czasem na przemian. W różnych przebraniach i doskonale dostosowanych do nas metamorfozach próbują zawładnąć naszym życiem. Ratunek jest w nieustannym czuwaniu nad sobą, w stałej intronizacji Chrystusa w sobie – mówił abp Galbas, który przewodniczył sumie odpustowej w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. W homilii mówił o konieczności nawrócenia i postawienia Chrystusa na pierwszym miejscu w swoim życiu. Abp Galbas przypomniał początki liturgicznej uroczystości Chrystusa Króla. Wskazał, że choć wprowadzona w czasach dominowania ideologii wrogich chrześcijaństwu, nie jest ona świętem politycznym i “nie ma na celu intronizacji Chrystusa na króla tego czy innego kawałka ziemi”. – Chrystus chce od nas czegoś więcej! Chce pierwszeństwa. Zanim zrealizuje się wielka wizja zapisana w Księdze Daniela, o której słyszeliśmy przed chwilą, gdy Chrystusowi wreszcie będą służyły wszystkie ludy, języki i narody, a Jego panowanie będzie wieczne i powszechne, dziś Chrystus chce takiego panowania we mnie! Już dziś – parafrazując słowa usłyszanego przed chwilą Psalmu – we mnie chce oblec się w majestat, wdziać potęgę i nią się przepasać. We mnie chce swój tron umocnić na wieki i to po wszystkie dni – mówił abp Galbas. W homilii przestrzegał też przed tym, by pierwszego miejsca w życiu chrześcijanina nie zajmował grzech. Zauważył, że Chrystus, w przeciwieństwie do władców ziemskich, posiada władzę odpuszczania grzechów. Odwołał się do postaci dobrego łotra, który pozwolił Chrystusowi, by Go zbawił. Przypomniał, że kanonizowany w ostatniej chwili swojego życia człowiek, otrzymał więcej niż prosił. – Chciał jednego wspomnienia, otrzymał wielkie zapewnienie, że jeszcze dziś będzie z Królem w królestwie. To jest królewska hojność, to jest królewska wielkoduszność, to jest królewskie miłosierdzie – zaznaczył kaznodzieja. Abp Galbas apelował także, aby chrześcijanie nie oddawali władzy nad sobą trzem grzechom, które stanowią szczególne zagrożenie: żądzy oczu, żądzy ciała i pysze (por. 1 J 2,16). Zauważył, że pokusy z nimi związane można dziś dostrzec w żądzy bogactwa, dominacji przyjemności nad zobowiązaniami oraz w posiadaniu władzy nad innymi. – Żądza oczu, żądza ciała i pycha. Czasem atakują razem, czasem na przemian. W różnych przebraniach i doskonale dostosowanych do nas metamorfozach próbują zawładnąć naszym życiem. Ratunek jest w nieustannym czuwaniu nad sobą, w stałej intronizacji Chrystusa w sobie, w otwieraniu się na Jego Słowo, które nas zawsze doprowadzi do prawdy – zaznaczył abp Galbas. Przywołał list papieża Franciszka skierowany do wiernych rozpoczynających Rok Jubileuszowy 100-lecia archidiecezji katowickiej. Wskazał, że pierwszym celem przeżywanego jubileuszu jest nawrócenie, poddanie się królewskiej władzy Chrystusa i zaproszenie Go “do świata naszych relacji, naszych odpowiedzialności, do świata, w którym realizujemy otrzymane od Boga powołanie”. Jednocześnie przypomniał, że jubileusz nie jest związany jedynie ze wspominaniem przeszłości, lecz spoglądaniem w przyszłość i refleksją nad tym, “co musimy zmodyfikować, poprawić, przestawić, by diecezja przeżywała także jubileusz dwustulecia swojego istnienia i następne”. Nawiązując do decyzji papieża Franciszka, na mocy której został przeniesiony na stolicę arcybiskupią w Warszawie zachęcił do spoglądania na to wydarzenie w duchu wiary. – Wierzymy, że takie są Boże plany, które wszyscy przyjmujemy z pokorą i nadzieją, że nie tylko nie przeszkodzi to naszemu przeżywaniu jubileuszu, ale – paradoksalnie – jeszcze go pogłębi, wzbudzając w nas tym większą ufność w Boga, który jest Panem tak naszych osobistych dziejów, jak i dziejów naszej archidiecezji, Kościoła i świata. Abp Galbas zaprosił też wszystkich diecezjan do nawiedzenia katedry Chrystusa Króla. Przypomniał hasło zapisane na jej frontonie: „Soli Deo honor et gloria”, jedynie Bogu cześć i chwała. – Wznosimy swoje głowy, by spojrzeć na wspaniałą rzeźbę Chrystusa Króla, górującą w tej świątyni i wołamy jak ten dobry złoczyńca: „Jezu Chryste, wspomnij na Mnie. Jesteś już w swoim Królestwie, wspomnij więc na Mnie, by Twoje Królestwo było we mnie. Byś Ty we mnie był przed wszystkim! Wspomnij na mnie! – zakończył. xrb / Katowice
23-11-2024
Wieczornej modlitwie liturgicznej przewodniczył nuncjusz apostolski w Polsce, Antonio Gudio Filipazzi.
Zebranych w katedrze Chrystusa Króla powitał abp Adrian Galbas, administrator archidiecezji, do niedawna metropolita katowicki. Podziękował on papieżowi Franciszkowi za list skierowany do diecezjan, który w niedzielę (24 listopada) będzie odczytany w kościołach. – Nasz jubileusz staje się częścią wielkiego Jubileuszu Kościoła. Jesteśmy Kościołem, wielką wspólnotą pielgrzymów nadziei, którzy każdego dnia pragną iść naprzód z Chrystusem i w Chrystusie. On jest naszą nadzieją, która nigdy nas nie zawiodła i – czego jesteśmy pewni – zawieść nie może – podkreślił. – Niech więc Pan przyjmie dziś nasze radosne dziękczynienie za minione sto lat. Niech przyjmie też nasze pokorne przeproszenie za każde odejście od Jego Słowa i Jego woli. I niech przyjmie naszą ufną, odnowioną przez ten jubileusz gotowość, by wiernie iść za Nim każdego dnia – dodał. Intencja „o wybór biskupa" Abp Galbas nawiązał również do sytuacji oczekiwania na wybór nowego metropolity. – W sposób nieoczekiwany nasz jubileusz nabrał nowego wymiaru, związanego z zakończeniem mojego krótkiego posługiwania jako biskupa katowickiego. Na księdzu arcybiskupie [abp. Antonio Guido Filipazzim – przyp. aut.] spoczywa ważne zadanie, by pomóc Ojcu świętemu wyłonić mojego następcę. Powierzamy tę misję Dobremu Bogu, a intencja „o wybór biskupa” jest jedną z najważniejszych, jakie nosimy teraz w sercu. Chcemy, aby sytuacja, która spotkała naszą wspólnotę jeszcze bardziej umocniła naszą wiarę i ufność w Boga, który jest Panem Dziejów. On zawsze prowadzi Kościół po właściwych ścieżkach (por. Ps 23,3). I nawet gdy po ludzku są to ścieżki trudne, jesteśmy pewni, że są właściwe – mówił. Abp Adrian Galbas wręczył nuncjuszowi apostolskiemu pamiątkowy medal „Pro Christi Regno” – odznaczenie ustanowione z okazji 90-lecia diecezji katowickiej. – Cieszę się, że po roku jestem ponownie w Katowicach, aby spotkać się z wami na świętowaniu Uroczystości Chrystusa Króla Wszechświata. Tym bardziej się cieszę, bo dziś wspólnie inaugurujemy obchody Jubileuszu stulecia waszego Kościoła partykularnego – mówił abp Antonio Gudio Filipazzi. – Pragnę mocno podkreślić, że Ojciec Święty Franciszek, nie tylko poprzez moją obecność, ale także za pośrednictwem swojego Listu, bierze udział w jubileuszu Waszej Diecezji, który zbiega się z jubileuszem, jaki cały Kościół będzie przeżywał począwszy od Bożego Narodzenia. Zachęcam was do okazania wdzięczności za ojcowską troskę Ojca Świętego. Uczyńcie to na dwa sposoby: po pierwsze, pamiętajcie o modlitwie za Papieża i jego misję; po drugie, przyjmijcie z duchem wiary jego wskazania i decyzje, w tym te, które dotyczyły i będą dotyczyć waszej archidiecezji. Proszę Was również, abyście nie tracili czasu na niepotrzebne i wprowadzające podziały dyskusje czy spekulacje – zachęcał. Wspólnota, która się modli Nuncjusz apostolski wyraził radość z faktu, że obchody roku jubileuszowego rozpoczynają nieszpory. Jednocześnie zaprosił mieszkańców archidiecezji, by obchody 100-lecia były okazją do odnowy życia modlitewnego. – Wydaje się, że dzisiaj fundamentalne przekonanie o konieczności i skuteczności modlitwy zostało nadszarpnięte. Dąży się raczej do osiągnięcia rezultatów przede wszystkim za pomocą środków intelektualnych, organizacyjnych, ekonomicznych, politycznych, a modlitwa w rzeczywistości zajmuje ostatnie miejsce w życiu jednostek i w działaniach kościelnych. Natomiast jak ostrzegał nas św. Jan Paweł II, „nawet jeśli nie widać tego na pierwszy rzut oka i wielu tego nie dostrzega, modlitwa połączona z ofiarą stanowi najpotężniejszą siłę w historii ludzkości” (Audiencja generalna, 12.01.1999). Faktycznie, modlitwa stawia nas po stronie Boga i Jego zbawczej wszechmocy, dzięki czemu możemy stawić czoła każdej sytuacji. Dlatego jako poszczególne osoby i jako wspólnota nie możemy nigdy lekceważyć modlitwy i zawsze pamiętać, że pierwszym i najważniejszym zadaniem chrześcijan i Kościoła jest właśnie modlitwa! Niech stulecie archidiecezji katowickiej będzie dobrą okazją, by wyraźniej uświadomić sobie, że musi ona stanowić i być postrzegana przede wszystkim jako wspólnota, która się modli – mówił. Nawiązując do niedzielnej uroczystości Chrystusa Króla, abp Filipazzi przypomniał, że jej obchody łączy z diecezją katowicką postać papieża Piusa XI. – Uroczystość Chrystusa Króla wiąże się także z jubileuszem waszej archidiecezji, ponieważ zarówno to święto liturgiczne, jak i powstanie diecezji katowickiej zrodziły się z woli byłego nuncjusza w Polsce, arcybiskupa Achillesa Rattiego, który został następnie papieżem Piusem XI, i który ustanowił ten obchód w 1925 roku – zauważył. – Kościele Boży w Katowicach wpatruj się w Jezusa, naszego Króla, w czasie uroczystości stulecia, aby Jego światło coraz bardziej jaśniało na twoim obliczu i abyś był „znakiem i narzędziem wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego rodzaju ludzkiego”! Nigdy nie zapominaj, że Twoją jedyną racją bytu jest przyczynianie się do spotkania wszystkich i każdego człowieka z Panem – dodał. 3 lata sprintu Kaznodzieja przypomniał, że wzrok utkwiony w Chrystusie Królu oznacza „stawianie Go zawsze na pierwszym miejscu w życiu zarówno naszym, jak i Kościoła, oraz będąc Mu we wszystkim posłuszni”. – Nie pozwólmy niczemu ani nikomu – zwłaszcza naszemu egoizmowi i mentalności światowej – zająć Jego królewskiego tronu i uczynić nas ich niewolnikami. Nigdy nie zapominajmy, że nasz Król „nas miłuje i przez swą krew uwolnił nas od naszych grzechów” (Ap 1,5). On nie odbiera nam, ale daje prawdziwą wolność, która prowadzi do prawdziwego i pełnego szczęścia – mówił. Abp Antonio Gudio Filipazzi zaprosił również do modlitwy w intencji wyboru nowego metropolity katowickiego. – Kościele Boży w Katowicach, żegnając Arcybiskupa Adriana, miej oczy utkwione w Jezusie, Twoim prawdziwym i jedynym Dobrym Pasterzu. Pamiętaj, że poprzez dotychczasowych, obecnych i przyszłych biskupów to Najwyższy Pasterz zawsze Cię prowadzi i karmi. Proś Go, aby dał Ci wkrótce nowego biskupa, który będzie Cię kochał i służył Ci sercem podobnym do Jego własnego – podkreślił. Na zakończenie abp Adrianowi Galbasowi za jego posługę podziękował ks. Sławomir Tupaj, sekretarz i kapelan metropolity katowickiego. Towarzyszyła mu delegacja wiernych. – Takiego scenariusza inauguracji jubileuszu nikt nie przewidział. Historia, która jest nauczycielką życia, czasem lubi się powtarzać, jeśli nie wszędzie to na pewno w Katowicach. Takie chwile zdarzają się raz na sto lat, kiedy kolejny biskup katowicki zostaje posłany do innej diecezji, gdy wypływa na szerokie wody.  Po cichu liczyliśmy na maraton, na długi bieg z kościołem katowickim, w zamian otrzymaliśmy 3 lata sprintu duszpasterskiego – powiedział. Trzy lata posługi podsumował trzema słowami: Bóg, bliskość i braterstwo. – Dziękujemy za inspirujące homilie. Za Twoją służbę Słowu. Za karmienie nas tym, czym sam żyłeś. Obyśmy w roku jubileuszowym zrodzili w sobie to pragnienie by być zajętym przez Słowo, a nie przez ludzkie dywagacje, plotki i pragnienia (…). Dziękuję, za braterstwo, którego myślę my księża doświadczyliśmy w ciągu tych trzech lat bardzo mocno i osobiście. Miałeś dla nas czas (…). Dziękuję, za bliskość wobec wiernych. (…) Przypomniałeś, że klucz do serca człowieka jest w zasięgu ręki, polega właśnie na tym, aby mu towarzyszyć, iść razem z nim.  Przypominasz, że nie chodzi o liczby, o tłum, ale zawsze o człowieka z konkretną historią – wymieniał. I podkreślił, że mimo iż od 14 grudnia abp Adrian zostanie „Pasterzem wiernych mazowieckiej ziemi”, „nie przestajesz być także nasz, te trzy lata z 99, mają już swoje miejsce w historii i w naszych sercach”. Marta Sudnik-Paluch / katowice.gosc.pl

Intencje na dziś

|

04 grudnia

GODZINA 07:00
1. O Boże Miłosierdzie dla ++ PIOTRA KURASZA i jego rodziców ANNY i JANA.
GODZINA 07:00
2. O Boże Miłosierdzie dla + RYSZARDA PUDEŁKO (int. od rodziny Pudełko z Goczałkowic).
GODZINA 10:00
W intencji górników.
GODZINA 18:00
O Boże Miłosierdzie dla ++ JADWIGI BAŁA w 5. rocznicę śmierci, ANNY SITEK w 8. rocznicę śmierci, KAZIMIERZA MORAWSKIEGO w 34. rocznicę śmierci.
Aktualności
Liturgia
Wiadomości

I KOMUNIA ŚW. W NASZEJ PARAFII

Szczęść Boże!

 

W związku ze skomplikowaną sytuacją epidemiczną i zbliżającym się terminem I Komunii Świętej, PROPONUJEMY przesunięcie uroczystości na wrzesień tego roku:

Uczniowie SP37 – 13 września 2020r.
Uczniowie SP10 – 20 września 2020r.

 

Prosimy o przekazywanie tej informacji zainteresowanym. 

 

Pozdrawiamy z pamięcią modlitewną

Duszpasterze Parafii Ducha Świętego w Tychach.

LIST PASTERSKI ARCYBISKUPA WIKTORA SKWORCA, WIELKANOC 2020

WIKTOR SKWORC
ARCYBISKUP METROPOLITA
KATOWICKI


Duchowe przeżycie Wielkiego Tygodnia i Wielkanocy.
Słowo pasterskie Arcybiskupa Katowickiego.


Drodzy Diecezjanie, Bracia i Siostry, Kochane Rodziny!

 

I. Wprowadzenie


Przed nami Wielkanoc, szczyt całego roku liturgicznego, największe i najważniejsze święta naszej chrześcijańskiej wiary. Ze względu na wprowadzone ograniczenia, liturgia Wielkiego Tygodnia i świąt Zmartwychwstania Pańskiego będzie celebrowana w katedrach i kościołach bez obecności wiernych. Duchowe uczestnictwo w tych ceremoniach będzie jednak możliwe w naszych domowych wspólnotach dzięki rozmaitym formom transmisji. Zachęcam więc wszystkich diecezjan do przeżywania tajemnicy paschalnej Jezusa Chrystusa za pośrednictwem mediów. Ta nietypowa forma religijnego zaangażowania nie zmienia ani istoty, ani treści obchodów Triduum Paschalnego i Wielkiej Nocy. Wszyscy jesteśmy zaproszeni do świętowania zwycięstwa Pana Jezusa nad grzechem i śmiercią.


W swej głębokiej treści, Święta Wielkanocne każdemu z nas stwarzają możliwość doświadczenia osobistego spotkania ze Zmartwychwstałym Panem, Dawcą miłości i pokoju. W paschalnych obchodach przeprowadza nas niczym nowy Mojżesz przez pustynię, która w okresie szerzącej się pandemii nabrała wyjątkowej symboliki. Także naszym udziałem obecnie stało się doświadczenie pustki, zagrożenia, lęku, a nawet cierpienia i śmierci. Towarzyszy nam również osamotnienie, wynikające z konieczności ograniczenia relacji z szeroką pojętą rodziną, przyjaciółmi i znajomymi. W takim czasie właśnie Zmartwychwstały Pan wychodzi nam na spotkanie z pozdrowieniem pełnym nadziei: „Pokój wam!” (J 20,19), „Nie bójcie się!” (Mt 28,10) W tych słowach odkrywamy motywację do wewnętrznej przemiany i wspólnych działań zmierzających do pokonania zagrożeń związanych z epidemią.


Zgodnie z tym, co już wcześniej Wam przekazałem, część liturgicznych obrzędów Triduum Paschalnego zostanie uproszczona lub ograniczona. Najważniejsza jest jednak Eucharystia – wielka tajemnica wiary. Podobnie jak uczniowie wędrujący do Emaus, Zmartwychwstałego Pana poznajemy po/przy łamaniu chleba (por. Łk 24,30–31). W tym kontekście uczestnictwo w Mszy św. staje się naszą powinnością. Zachęcam Was do odpowiedniego przygotowania się do udziału w Mszy św. transmitowanej za pośrednictwem mediów. Niechaj przygotowanie to ma charakter wspólnotowy, rodzinny, w gronie osób najbliższych. Zatroszczcie się razem zarówno o zewnętrzne, jak i wewnętrzne wyciszenie; wzbudźcie intencje Waszej modlitwy oraz doskonały akt żalu na początku Eucharystii. Otwórzcie Wasze serca na działanie słowa Bożego i przyjęcie owoców duchowej Komunii z Jezusem Chrystusem. Pamiętajcie o możliwości duchowej Komunii z Chrystusem za każdym razem, kiedy z odpowiednio usposobionym sercem, będziecie uczestniczyli w Mszach św. transmitowanych.


Sprawując razem z Biskupami Pomocniczymi liturgię Wielkiego Tygodnia i Wielkanocy w naszej katowickiej archikatedrze, będę się modlił za całą wspólnotę naszego lokalnego Kościoła, za wszystkie rodziny, duchowieństwo i osoby życia konsekrowanego, szczególnie zaś za braci i siostry dotkniętych osamotnieniem, cierpieniem i chorobą. Pragnę się za Wami wstawiać w modlitwie i udzielić pasterskiego błogosławieństwa na dni przed nami, na ciągle jeszcze nieprzewidywalną przyszłość.


Przed nami Wielki Tydzień. Wierzymy, że w pasji Chrystusa wyraża się nie tylko zwycięska moc krzyża nad śmiercią i grzechem, ale przede wszystkim wypływa z niej nieskończona miłość do każdego człowieka; miłość, dzięki której nasz Pan wyprowadza dobro z trudnych, życiowych sytuacji. Uznając Bożą miłość wyrażoną w Chrystusowej męce i śmierci, zachęcam każdego z Was do pojednania się Bogiem poprzez akt żalu doskonałego. W tej wyjątkowej sytuacji zastępuje on sakrament pokuty. Osobiste grzechy wyznamy w spowiedzi w późniejszym czasie; wtedy, kiedy tylko będzie to możliwe. Proszę Was i wzywam do pojednania się z bliźnimi, z wszystkimi bez wyjątku, aby pokój Chrystusa Zmartwychwstałego zamieszkał w Waszych sercach. Pamiętajmy, że miłosierdzie i przebaczenie prowadzi do radości, ukojenia i pokoju. Jest warunkiem naszego zbawienia! (por. MV 2).

 

 


II. Duszpasterskie impulsy:

 

1. na Wielki Czwartek
W Wielki Czwartek wspominamy i przeżywamy ustanowienie Eucharystii i sakramentu kapłaństwa. Przeczytajcie w swoich rodzinach fragment Ewangelii opisujący ustanowienie Eucharystii (np. Łk 22,7–23) Zachęcam Was do uczestniczenia w Mszy św. Wieczerzy Pańskiej dzięki zaplanowanym transmisjom. Pamiętajcie o możliwości Komunii duchowej. W liturgii tego dnia rezygnujemy z tradycyjnego obrzędu obmycia nóg. Ten gest upamiętnia postawę Pana Jezusa, który podczas Ostatniej Wieczerzy umywał stopy Apostołom. W ten sposób potwierdził, że prawdziwa miłość realizuje się w służbie bez granic. Obrzęd umycia nóg pociąga za sobą logikę daru z siebie, który doprowadził Chrystusa do przyjęcia największych cierpień i śmierci. Zapraszam każdego z Was do podjęcia w tym dniu uczynków miłosierdzia, które są dziełami miłości, przez które przychodzimy z pomocą naszemu bliźniemu w potrzebach jego ciała i duszy (KKK 2447). Postarajmy się o drobne „dzieło miłości” wobec osób najbliższych. Spróbujcie znaleźć kilka minut ciszy, aby podziękować za eucharystyczną obecność Pana Jezusa. W tym dniu proszę was o modlitwę za kapłanów oraz w intencji nowych powołań do służby Bożej w Kościele. Proszę o szczególną modlitwę wspierającą odpowiedzialną i teraz bardzo trudną posługę kapelanów szpitalnych. Pamiętajcie o waszych duszpasterzach i o alumnach Seminarium, pochodzących z waszych parafialnych wspólnot. Jeśli macie do dyspozycji ich numer telefonu czy adres mailowy, to może warto przesłać im krótki sygnał- znak wsparcia i modlitwy.
2. na Wielki Piątek
Wielki Piątek niech będzie dniem ciszy. To dzień postu ścisłego i wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych. Ofiarujmy to wyrzeczenie w intencji ustania pandemii. Warto w tym dniu znaleźć czas, aby przed krzyżem przeprowadzić rachunek sumienia, tym bardziej, że nie będziemy mogli skorzystać z tradycyjnej spowiedzi. Jeśli to możliwe, odprawcie wspólnie Drogę Krzyżową. Modlitwę przy stacjach może podać każdy z domowników, mówiąc o co prosi Pana. Możecie także wspólnie odmówić Litanię do Najświętszego Serca Jezusowego, kończąc każde wezwanie słowami: „Przebite Serce Jezusa, zmiłuj się nad nami”. Modlitwa ta stanie się dobrą okazją do adoracji krzyża w waszych domach. Ustawcie więc krzyż na odpowiednio przygotowanym stole, zapalcie przy nim świecę. Niech każdy z domowników odda cześć temu krzyżowi, a stół niech stanie się znakiem Waszej wzajemnej miłości i pokoju. Pojednajcie się z waszymi bliskimi, z każdym. Zachęcam również do przeżycia wielkopiątkowej liturgii za pośrednictwem transmisji, w tym do modlitewnej jedności z papieżem Franciszkiem, podczas prowadzonego przez niego nabożeństwa Drogi Krzyżowej na Watykanie.
3. na Wielką Sobotę
Przypominam, że w tym dniu w naszych parafialnych kościołach nie będzie błogosławienia pokarmów na stół wielkanocny. Proponuję, aby w tym roku wrócić do starożytnej tradycji wzajemnego błogosławienia siebie w domach. Niech rodzice uczynią znak krzyża na czołach dzieci i odwrotnie, niech ten sam gest uczynią wobec siebie małżonkowie. Przypomnijcie sobie przyjęty chrzest, przez który zostaliśmy włączeni w śmierć Chrystusa i w Jego Zmartwychwstanie. Może warto z dziećmi przejrzeć fotografie z chrztu św. Liturgia chrzcielna jest bowiem bardzo ważnym elementem liturgii Wigilii Paschalnej. Proszę Was też o wspólne, rodzinne odmówienie w tym dniu, najlepiej przy zapalonej świecy – paschale, wyznania wiary, tej modlitwy, którą odmawiamy podczas niedzielnej Eucharystii (Credo). Wypowiadając słowa „i zmartwychwstał dnia trzeciego, jak oznajmia Pismo”, zatrzymajcie się na chwilę ciszy, przyklęknijcie, rozważając tę prawdę, która stanowi centrum naszego chrześcijańskiego życia.
Zachęcam także do skorzystania z telewizyjnych, radiowych lub internetowych transmisji liturgii Wigilii Paschalnej, aby możliwie jak najgłębiej przeżyć Misterium Paschalne. Pamiętajcie o możliwości Komunii duchowej, poprzedzając ją zawsze wzbudzeniem doskonałego żalu. Odśpiewajcie wspólnie w rodzinie radosne paschalne „Alleluja”.
4. na uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego
Zachęcam Was do wspólnej modlitwy przed bardziej uroczystym niż zwykle śniadaniem w Niedzielę Wielkanocną. Zachęcam do pobłogosławienia pokarmów, przygotowanych na stole do spożycia. Jeśli to możliwe, modlitwę błogosławieństwa niech poprowadzi ojciec jako głowa rodziny. Możecie skorzystać z obrzędu, udostępnionego już na internetowej stronie archidiecezji lub parafii. W modlitwie przy wielkanocnym stole o pamiętajcie wszystkich, którzy w tych trudnych okolicznościach niosą pomoc, narażając swoje własne życie. Pamiętajcie o ofiarach panującej pandemii, powierzajcie ich miłosierdziu Pana, który jest Życiem i Zmartwychwstaniem.


Zachęcam Was do rodzinnego uczestniczenia w Mszy św. wielkanocnej za pośrednictwem mediów. W południe przyjmijmy w miarę możliwości papieskie błogosławieństwo Urbi et Orbi („Miastu i Światu”). W tym dniu przekażcie Waszym bliskim życzenia wielkanocne telefonicznie lub mailowo. Wedle możliwości przesyłajmy sobie pozdrowienia świąteczne – nieraz w bardzo pomysłowych formach – za pośrednictwem innych komunikatorów. Publikujmy je w mediach społecznościowych. Niech całą wirtualną rzeczywistość wypełni ta radosna wieść: „Jezus żyje! Pan prawdziwie zmartwychwstał! Alleluja!”. Pozdrawiajmy się paschalnym pozdrowieniem: Chrystus zmartwychwstał! Prawdziwie zmartwychwstał!

 

 

 

Bracia i Siostry! Drodzy Diecezjanie!
Jako pasterz archidiecezji katowickiej zapewniam Was o duchowej bliskości. Jestem z Wami w darze wstawienniczej modlitwy. Kiedy będę przewodniczył liturgii Triduum Paschalnego i Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego w katedrze, zawsze będę pamiętał o Was i o Waszych intencjach. Na koniec tego listu, zwracam się do Was słowami prośby wypowiadanej w czasie liturgii Mszy Krzyżma św. w Wielki Czwartek: „Módlcie się także za mnie, abym wiernie wypełniał urząd apostolski, który został mnie niegodnemu powierzony i wśród was był żywym wizerunkiem Chrystusa-Kapłana, Dobrego Pasterza, Nauczyciela i sługi wszystkich”.


Nie ukrywam, że w ostatnich tygodniach – w związku z zaistniałą sytuacją zewnętrzną – mając na uwadze zdrowie wszystkich i wspólne dobro, musiałem podjąć szereg decyzji. Były to bez wątpienia najtrudniejsze w mojej dotychczasowej biskupiej posłudze. Żyję jednak nadzieją, że zaistniałe zagrożenie osłabnie, wygaśnie, a my dzięki Bożej Opatrzności i wysiłkowi wielu osób i środowisk, będziemy mogli powrócić nie tylko do codziennych zadań, ale także do wspólnego wychwalania Pana w naszych parafialnych, jakże pięknych wieczernikach – kościołach, za którymi tęsknimy! Pozdrawiam Was serdecznie, kreślę znak krzyża na Waszych czołach i z serca błogosławię: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

 

+Wiktor Skworc
Arcybiskup
Metropolita Katowicki

SŁOWO RADY STAŁEJ KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI

W pełnym niepokoju czasie epidemii, a także w sytuacji napięcia związanego z nadchodzącymi wyborami prezydenckimi, pragniemy zaapelować o odpowiedzialność za dobro wspólne, jakim jest Polska.

 

Cały świat, w tym także nasza Ojczyzna, przeżywa obecnie dramatyczny, pełen udręki czas, wywołany przez pandemię. W tej nadzwyczajnej sytuacji najważniejsza jest troska o każdego człowieka, o jego zdrowie i życie, poczynając od osób najbardziej poszkodowanych, zarażonych, przeżywających kwarantannę, ogarniętych lękiem o przyszłość swoją i swoich najbliższych.
Z wdzięcznością myślimy o naszych braciach i siostrach, którzy niosą pomoc osobom chorym: lekarzach, pielęgniarkach, służbie zdrowia, służbach dostarczających leki, środki dezynfekcyjne i żywność, wolontariuszach oraz tych wszystkich, którzy ofiarnie służą, abyśmy w atmosferze solidarności pokonali to bolesne doświadczenie. W tym gronie zasługującym na najwyższe wyrazy podziękowania znajdują się także osoby duchowne i zakonne oraz pracownicy Caritas.
Doceniamy dotychczasowe zaangażowanie władz państwowych i samorządowych. Życzymy odpowiedzialnym za rządy naszym państwem, aby potrafili opracować i wdrożyć najodpowiedniejsze mechanizmy w celu rychłego pokonania epidemii. Przypominamy, że racją istnienia każdej władzy jest troska o dobro wspólne, które obejmuje „całokształt takich warunków życia społecznego, w jakich ludzie mogą pełniej i szybciej osiągnąć swą własną doskonałość” (Jan XXIII, Mater et Magistra, 65).
Na sytuację pandemicznego zagrożenia zdrowia i życia ludzi nakłada się u nas przewidywany termin wyborów prezydenckich. Ze względu na „słuszną autonomię porządku demokratycznego” (Centesimus Annus, 47) Kościół nie ma mandatu, by uczestniczyć w czysto politycznych sporach na temat formy czy terminu wyborów, a tym bardziej, by opowiadać się za tym lub innym rozwiązaniem. Misją Kościoła w takiej sytuacji jest jednak zawsze, pełne życzliwości, przypominanie o szczególnej, moralnej i politycznej odpowiedzialności, jaka spoczywa na uczestnikach życia politycznego.
Apelujemy zatem do sumień ludzi odpowiedzialnych za dobro wspólne naszej Ojczyzny, zarówno do ludzi sprawujących władzę, jak i do opozycji, aby w tej nadzwyczajnej sytuacji wypracowali wspólne stanowisko, dotyczące wyborów prezydenckich. Zachęcamy, aby w dialogu między stronami poszukiwać takich rozwiązań, które nie budziłyby wątpliwości prawnych i podejrzenia nie tylko o naruszenie obowiązującego ładu konstytucyjnego, ale i przyjętych w demokratycznym społeczeństwie zasad wolnych i uczciwych wyborów. Prosimy, aby kierując się najlepszą wolą, w swoich działaniach szukali dobra wspólnego, którego wyrazem jest dziś zarówno życie, zdrowie oraz społeczny byt Polaków, jak i szerokie społeczne zaufanie do wspólnie wypracowanych przez lata procedur wyborczych demokratycznego państwa. W tej trudnej sytuacji, jaką przeżywamy, powinniśmy dbać o kultywowanie dojrzałej demokracji, ochronę państwa prawa, budowanie – mimo różnic – kultury solidarności, także w sferze polityki.
W procesie dokonywania odpowiedzialnego wyboru kandydata na urząd prezydenta należy wziąć pod uwagę w szczególny sposób prawość moralną, miłość Ojczyzny i traktowanie władzy jako służby, kompetencje w dziedzinie życia politycznego i obywatelskiego, wyrazistą tożsamość, postawę dialogu i umiejętność współpracy, zdolność do roztropnego rozwiązywania konfliktów, merytoryczne przygotowanie i wiedzę, a także szacunek dla zasad demokracji, kierowanie się fundamentalnymi zasadami etycznymi, poszanowanie dla życia od poczęcia do naturalnej śmierci, gwarancję dla prawnej definicji małżeństwa jako trwałego związku mężczyzny i kobiety, promocję polityki rodzinnej oraz gwarancje dla rodziców w zakresie prawa do wychowywania dzieci zgodnie z wyznawaną wiarą i wartościami.
Będąc ludźmi wiary, jesteśmy przekonani, że nie wszystko w życiu zależy od geniuszu człowieka. Wierzymy przecież w Boga i w Jego opatrznościowe czuwanie nad każdym człowiekiem, nad ludzkością i światem, dlatego przypominamy o wielkiej roli jedności człowieka z Bogiem oraz o mocy modlitwy.

 

 

Wyrażamy wdzięczność Ojcu Świętemu Franciszkowi za Jego List do wszystkich wiernych na maj 2020 roku. Wraz z Papieżem zachęcamy do odmawiania Różańca Świętego, szczególnie w środowisku rodzinnym. Zgodnie z polskim zwyczajem zachęcamy do pielęgnowania nabożeństw majowych. Módlmy się za wstawiennictwem Maryi, Królowej Polski o opiekę nad nami i pomoc w pokonaniu pandemii. Czyńmy to z głęboką wiarą i nadzieją, że nasza Matka i Królowa, która wyprowadziła nas z wielu narodowych nieszczęść i tym razem okaże się nam Nieustającą Pomocą i Wspomożycielką.


Byłoby też rzeczą pożyteczną, aby w pierwszym dniu maja – który przypada w piątek – odstąpić od praktyki coraz częściej udzielanej dyspensy od wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych. Bardziej właściwym byłoby uczynić ten dzień dniem pokuty i postu w intencji zachowania miejsc pracy dla naszych rodaków.


W trudnym czasie epidemii, 3 maja br. na Jasnej Górze będzie miało miejsce zawierzenie naszej Ojczyzny Matce Bożej Królowej Polski, którego dokona Przewodniczący Konferencji Episkopatu Arcybiskup Stanisław Gądecki.


„O Maryjo, Pocieszycielko strapionych, weź w ramiona wszystkie swoje niespokojne dzieci i wyproś, aby Bóg zadziałał Swoją wszechmocną ręką i uwolnił nas od tej straszliwej epidemii, żeby życie mogło powrócić do normalnego biegu w spokoju. Zawierzamy się Tobie, która jaśniejesz na naszej drodze jako znak zbawienia i nadziei, o łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo!” (Papież Franciszek).

 

 

Zachęcamy wszystkich, którym leży na sercu dobro Ojczyzny, do gorliwej modlitwy w rodzinach i parafiach. Prosimy Boga, aby spełniło się życzenie świętego Jana Pawła II – Pokój Tobie, Polsko!

 

Rada Stała Konferencji Episkopatu Polski
Warszawa, 27 kwietnia 2020 r.

ZAPROSZENIE NA ŚWIĘTO CARITAS ARCHIDIECEZJI KATOWICKIEJ

 

W niedzielę Miłosierdzia Bożego Ksiądz Arcybiskup Wiktor Skworc będzie przewodniczył Mszy św. w Katedrze Chrystusa Króla w Katowicach o godz. 12.00. W liturgii można uczestniczyć dzięki transmisji Radia eM oraz internetowej na kanale Youtubowym parafii katedralnej. Do wspólnej modlitwy zapraszam wszystkie Parafialne Zespoły Caritas, Szkolne Koła Caritas, pracowników Caritas i naszych wolontariuszy oraz wszystkich, którym szczególnie leży na sercu misja charytatywna Kościoła.

 

 

 

Caritas Archidiecezji Katowickiej od 30-lat koordynuje działalność charytatywną na terenie diecezji, która przede wszystkim jest realizowana w naszych parafiach. Do centrali w Katowicach zgłaszają się po pomoc potrzebujący z całej diecezji. Współpracujemy w tym wymiarze pomocy z parafiami, którym bardzo dziękujemy za każdą akcję. Wspomagamy także parafie najbardziej potrzebujące, które same nie są w stanie udźwignąć niektórych zadań charytatywnych. Dzięki temu pełnimy rolę pośrednika w pomocy charytatywnej. Poprzez Caritas następuje wymiana pomocy materialnej i finansowej pomiędzy tymi, którzy mogą podzielić się tym co mają, z tymi którzy w danej chwili tej pomocy najbardziej potrzebują. W tych zadaniach współpracujemy z księżmi proboszczami rozeznając potrzeby osób zgłaszających się do Caritas. Nieocenioną rolę spełniają tu Parafialne Zespoły Caritas, Szkolne Koła Caritas i wolontariusze współpracujący z Caritas. Tak realizuje się nasze chrześcijaństwo, ponieważ cokolwiek czynimy dla naszych braci najmniejszych, czynimy dla samego Jezusa Chrystusa. Jako Caritas naśladujemy ks. Jana Machę, który pomagał rodzinom w trudnej sytuacji materialnej w czasie II Wojny Światowej. Dzisiejsza sytuacja jest podobna, choć zagrożenie jest inne. Jako Caritas podejmujemy jak największy wysiłek, aby pomagać skutecznie wszystkim potrzebującym. W tygodniu miłosierdzia uruchomimy platformę internetową www.dobrodaj.pl, której zadaniem będzie łączenie wolontariuszy z potrzebującymi. Chcemy poprzez tę aplikację wesprzeć naszych seniorów dostarczając do ich domów kilka tysięcy maseczek we współpracy ze Śląską Chorągwią Związku Harcerstwa Polskiego. Wystarczy zalogować się na platformie lub wysłać sms o treści „pomoc” na numer 533 144 898. Patronem medialnym akcji są: Gość Niedzielny i Radio eM.

 

 

 

Dziękując już dzisiaj za wspólną modlitwę i spotkanie przy stole Eucharystycznym w Święto Caritas polecamy się waszej dobroci serca prosząc o wsparcie naszych działań przekazując ofiarę na konto Caritas Archidiecezji Katowickiej nr 96 1050 1214 1000 0090 3169 8062 z dopiskiem „Pomagam Caritas”. Nasza diecezjalna Caritas pomaga najbardziej potrzebującym, dlatego mamy odwagę prosić o wsparcie na rzecz działalności statutowej. Jesteśmy po to, by krzewić miłosierdzie Boże i realizować je w poprzez czynną miłość. Idziemy w tej prośbie za św. Pawłem Apostołem, który zwracał się do chrześcijan dobrej woli o pomoc na rzecz biedniejszych gmin chrześcijańskich. Uboga wdowa dając niewiele dała bardzo dużo. Liczy się każdy gest, za który będziemy ogromnie wdzięczni w imieniu tych, dla których Caritas istnieje i działa. Caritas pomaga, pomóż Caritas.

 

Szczęść Boże
ks. Łukasz Stawarz
Dyrektor Caritas
Archidiecezji Katowickiej

ZARZĄDZENIE ARCYBISKUPA KATOWICKIEGO W ZWIĄZKU ZE ZMIANĄ STANU PRAWNEGO

Obowiązują nadal poprzednio wydane akty prawne Metropolity Katowickiego związane z ogłoszeniem stanu epidemicznego i odnośnie do sprawowania posługi duszpasterskiej – vide Zarządzenie z dnia 25 marca br. nr VAI-22/20 – z wyjątkiem poniższego, które wchodzi w życie od poniedziałku 20 kwietnia br.:

 

a. przywracamy w kościołach i kaplicach parafii archidiecezji katowickiej celebrowanie w niedziele i dni powszednie Mszy św. według stałego harmonogramu. Zaleca się, aby uczestniczyły w nich przede wszystkim osoby związane z przyjętą intencją Mszy św., z zachowaniem zasady wskazanej przez władzę państwową – 1 osoba na 15 m2;

 

b. w związku z tym, należy zachować wszystkie zasady dotyczące bezpieczeństwa, stosownego dystansu osób, zasłaniania ust i nosa (z wyjątkiem celebransa) oraz dezynfekcji powierzchni przestrzeni kościoła. Troska o przestrzeganie wymienionych norm sanitarnych spoczywa na proboszczu / administratorze parafii. Przypominam, że dyspensa od obowiązku uczestnictwa w niedzielnej Mszy św. jest prolongowana i obowiązuje aż do odwołania. Zachęcamy więc wiernych do korzystania z telewizyjnych, radiowych i internetowych transmisji Mszy św. i nabożeństw, w tym do codziennej modlitwy różańcowej o godz. 20.30.

 

 


Prośmy wspólnie o ustanie pandemii. Rozmodlona rodzina – razem uczestnicząca w transmitowanej Mszy św. lub nabożeństwie – staje domowym Kościołem, podstawowym ogniwem w rodzinie Kościoła.

 

† Wiktor Skworc
Arcybiskup Metropolita Katowicki

Katowice, 17 kwietnia 2020 r.
VA I – 26/20

Linki

Zasady przetwarzania danych

Dotyczące danych z formularza wysyłanych ze strony.

Dane z powyższego formularza będą przetwarzane przez naszą firmę jedynie w celu odpowiedzi na kontakt w okresie niezbędnym na procedowanie przekazanej sprawy. Podanie danych jest dobrowolne, ale niezbędne do przetworzenia zapytania. Każda osoba posiada prawo dostępu do swoich danych, ich sprostowania i usunięcia oraz prawo do wniesienia sprzeciwu wobec niewłaściwego przetwarzania. W przypadku niezgodnego z prawem przetwarzania każdy posiada prawo do wniesienia skargi do organu nadzorczego. Administratorem danych osobowych jest Parafia pw. Ducha Świętego w Tychach, siedziba: Tychy, Myśliwska 43.