Dlaczego to robimy
Dzielenie się wartościami materialnymi, duchowymi i owocami wiary z potrzebującymi to jeden z zasadniczych obowiązków chrześcijanina. Pan Jezus, wskazując Drogę do Nieba, troszczył się równocześnie o pierwsze potrzeby ludzkie. Pamiętamy chociażby o cudownym nakarmieniu ludzkich rzesz albo też to wzruszające zaproszenie, tuż po Zmartwychwstaniu, uczniów do posiłku „chodźcie i posilcie się” (J 21, 1-14). Kościół św. od zarania, głosząc Ewangelię, nie zapominał o doczesnych potrzebach wiernych (Dz. Ap., Listy Apostolskie). W swej historii zadbał o szkolnictwo (potrzeby duchowe i intelektualne), opiekę nad chorymi, wdowami, starcami i ubogimi. Dopiero państwa nowożytne, tj. po Rewolucji Francuskiej, odebrały Kościołowi prawo i możliwości (konfiskata majątku) do tej posługi. W ten sposób pozbawiano Kościół wpływu na społeczeństwo. Obowiązek dobroczynności użyto do walki z Kościołem, zaś same nie potrafiły – aż dotąd – tym obowiązkom sprostać. Klasyczną ilustracją tego smutnego prawa odczuliśmy w okresie tzw. władzy ludowej, kiedy obowiązywał 65 procentowy podatek charytatywny. Parafie pomagały potrzebującym w konspiracji. Dzięki Bogu, że to już historia. Ważne jest to, że Kościół, mimo różnorakich przeciwności, troski o potrzebujących nigdy nie zaniechał.
W naszej parafii
W naszej parafii Zespół Charytatywny działa od roku 1980, po jej erygowaniu. Przeniknięty jest duchem słów Pana Jezusa „… daliście mi jeść, pić, przyjęliście mnie, przyodzialiście mnie…coście uczynili jednemu z tych moich braci najmniejszych, mnieście uczynili”(Mt 25, 31-46). Liczba członków Zespołu Charytatywnego waha się w granicach 14 – 20 osób. W ważnych przedsięwzięciach, np. półkolonie charytatywne dla dzieci z biedniejszych rodzi zaangażowani byli wolontariusze, a wśród nich młodzież z uprawnieniami wychowawców. Co roku Parafia wysyłała na taki kurs grupę młodzieży.
Parafia podzielona jest na rejony duszpasterskie. Opiekunowie mają obowiązek zgłaszać proboszczowi wiernych, którzy są w jakiejkolwiek potrzebie, nie tylko materialnej. Od roku 1987 z inicjatywy księdza proboszcza Franciszka Resiaka organizowane były letnie półkolonie i zimowiska. Zapraszane są dzieci z rodzin niepełnych, wielodzietnych i będących w potrzebie.
Do dnia dzisiejszego dofinansowywane są pobyty na koloniach, opłacane są obiady w szkołach, niektórym pobyt w przedszkolu. Organizujemy uroczystość św. Mikołaja, finansujemy paczki żywnościowe z okazji Świąt. Zdarzało się, że obdarowano ponad 100 rodzin. Także spoza parafii. W okresie przemian ustrojowych pojawiły się problemy bezrobocia i bezdomności a wraz z nimi nowe wyzwania w zakresie dobroczynności. Dlatego również dziś każdy bezdomny otrzymuje suchy prowiant. Cztery razy w roku zapraszamy bezdomnych do sali teatralnej na poczęstunek i rozmowę. Raz w roku organizujemy spotkanie z dziećmi niepełnosprawnymi. Nie zapominamy o chorych, których odwiedzamy i zapraszamy do kościoła i do sali teatralnej na śniadanie. W historii działalności Zespołu Charytatywnego zdarzało się, że niektórym potrzebującym płaciliśmy świadczenia za prąd a kilka rodzin ochroniliśmy przed eksmisją. Swego czasu załatwiliśmy rodzinie wielodzietnej mieszkanie. Nie sposób wyliczyć wszystkich akcji dobroczynnych. To oczywiste.
Do roku 2006 Zespołem Charytatywnym opiekował się proboszcz ks. Franciszek Resiak wraz z s. Celiną. Natomiast od sierpnia 2006 pałeczkę przejął nowy proboszcz ks. Michał Kostoń, który z Siostrą Celiną kontynuując rozpoczęte dzieło dalej w tej posłudze współpracuje.